Simple svn

กันยายน 23, 2008
  1. svnserve -d -r /path/to/repo
    ใช้สร้าง svn server daemon โดยมี root อยู่ที่ /path/to/repo ลอง man svnserve เพิ่มได้
    โดยใน repo จะเป็นที่เก็บข้อมูลของ server รวมทั้ง directory ของ project
  2. svn checkout svn://localhost/project1 project1-copy
    ดึงตัว project มาจาก repo ที่สร้างไว้ในข้อ 1 ถ้าไม่ใส่ตรง project1-copy มันจะเป็น project1 โดยปริยาย
  3. svn checkout http://project1.googlecode.com/svn/trunk project1
    นี่เป็นตัวอย่างการดึง project1 มาไว้ในเครื่องเราโดยเปลี่ยนจากชื่อ default trunk เป็น project1
  4. svn update [project]
    ถ้าอยู่ใน working directory(WD) อยู่แล้วใช้ svn update ได้เลย โดยจะนำ version ใหม่มา merge กับ version ปัจจุบัน หรือจะใส่ option -r version_number เพื่อเจาะจง version ก็ได้
  5. svn import [PATH] URL
    เพิ่ม PATH เข้าไปใน project ตาม URL เช่น svn import test svn://localhost/project1
  6. svn add PATH
    เพิ่ม PATH เข้าใน WD ทั้งสองข้อที่กล่าวมา คือการบอกให้ svn รับรู้การเปลี่ยนแปลงใน WD และ svn จะได้รู้ว่าจะติดตามการเปลี่ยนแปลงไฟล์ไหนบ้าง (track)
  7. svn status
    ดูสถานะของ WD เช่น มีไฟล์ใดมีการเปลี่ยนแปลง หรือเพิ่มเข้ามา
  8. svn commit -m message
    บันทึกการเปลี่ยนแปลงลงใน repo (online) โดย message คือข้อความบันทึกการเปลี่ยนแปลง
  9. svn log
    ดูบันทึกการเปลี่ยนแปลงของ revision(version) ปัจจุบัน(ถ้าไม่กำหนด)

ที่เหลือก็ svn help เอานะจ๊ะ


เปลี่ยวดึก

กรกฎาคม 20, 2008

ก็คือเปลี่ยวในยามดึก

เปลี่ยวก็คือ หวิวๆ ไม่มีอะไรทำ แต่ อยากทำอะไรไม่รู้

ยามคึก ก็คือ ยามที่ไม่แอบหลับ

ยามตึก คือ ยามที่อยู่เฝ้าตึก

ยามบึก คือ …

ส่วนยามดึก ก็คือ ขณะนี้เวลา 3:40AM

แต่ฉันยังไม่อยากนอน

เพราะคิดถึงเธออยู่

นั่นไงเล่า

เป็นเรื่องแล้วไหม
มาให้ฝันถึงซะดีดี

ปล. นี่มันจะเช้าแล้วนี่หว่า เปลี่ยวซะนาน
ปร. คิดถึงเพื่อนๆ ด้วยนะ อยากกินเบียร์เอียเอียยยย


อณู

กรกฎาคม 13, 2008

ในอณูบรรยากาศที่ผมหายใจอยู่
ยังมีคุณอวบอวลครุกรุ่นหวานหอม

ประสบการณ์ดีดีในโลกนี้อย่างหนึ่งนั้น

ก็คือการได้รู้จักคุณ

 

อากาศปรอดโปร่ง

ลมพัดบางเบา
อณูเดิมละล่องไกล

แต่ประทับไว้แล้วในดวงจิต

 

 

 

ลองหลับตา

หายใจเข้า

ฟังเสียง

 

 

 

 

หวานไหมครับ


ภาพติดตา

กรกฎาคม 2, 2008

ก.

เนิ่นนาน
คิดถึง
ทุกวัน

ข.

ผมง่วง
ผมนอน
ผมฝัน

ผมพบ
ดีใจ
ผมง้อ

ผิดหวัง
ผมตื่น
ผมเหงา

ผมนอน
ไม่หลับ
ไม่ฝัน

ข้างนอก
ฝนตก
ผมรอ

ในห้อง

คนเดียว


Last Summer Eternity

กรกฎาคม 1, 2008

0.
เมื่อวานยังไปกินเบียร์ด้วยกัน
วันก่อนที่เรายังไปนั่งริมทะเล
มะรืนจำได้ไหมก็เคยไปเตะบอลกัน
ผ้าที่กองไว้ไม่ได้ซักสักทีน่ะ
ไปเที่ยวไหนก็ไปกัน
แล้วที่เล่นเกมส์ถึงเช้ากันไง

1.
วันนี้ไม่เป็นเหมือนอย่างก่อน
ทุกคนหายไปไหน
เงินที่ติดไว้ไม่เอาใช่มั้ย
หวังว่าไม่เหงากันนะ

2.
จังหวะชีวิต
ต้องไม่เหมือนเดิมซ้ำซ้ำ
จึงจะสวยงาม
แต่ต้องให้คล้องกัน
จะได้ไพเราะอย่างลงตัว

3.
แรกวันที่เริ่มทำงาน
คนเก่าเขาแปลกไปในบางที
ถึงจะทำงานทุกวัน
อนุญาติให้กรอเทปกลับไปดูได้นะ
แต่อย่าดูมากล่ะ

เดี๋ยวจะคิดถึง


The Webform and the TinyMCE

พฤษภาคม 2, 2008

โจทย์วันนี้(แต่ได้โจทย์มาหลายวันแล้ว)คือ ทำให้ Webform สามารถใส่รูปได้ง่ายๆ จากเดิมที่ต้องเริ่มตั้งแต่ อัพโหลดรูปเอง ใส่แท๊กเอง
วิธีแก้ก็คือ

TinyMCE + IMCE

+ ความรู้ php + Drupal module อีกนิดนึง

ซึ่งเมื่อลงโมดูล TinyMCE และ IMCE แล้ว

  1. ใน setting ของ TinyMCE สร้างโปรไฟล์ใหม่เพื่อใช้เฉพาะกับ หน้า edit ของ webform
  2. ไปตั้งที่ Button and Plugins โดยเลือกเอาเฉพาะที่ต้องการโชว์
  3. ไปที่ Visibility แล้วเลือกออพชั่นที่ให้เราใส่ code PHP เข้าไปได้
  4. ใส่โค้ดเข้าไป
    <?php
    $path = $_GET[‘q’];
    $pattern = “!.*/*node/(\d+)/edit!”;

    $nid = preg_replace($pattern, “$1”, $path);
    if (node_load(array(‘nid’ => $nid))->type == ‘webform’) return TRUE; else return FALSE;
    ?>
    เป็นว่าเสร็จ

แต่ถ้ามีใครมีวิธีที่ดีกว่า ก็บอกกันมั่งนะครับ ^^


อิมโพรไวส์

กรกฎาคม 1, 2007

ผมเป็นเด็กไม่ดี
นางฟ้าเค้าไม่รักผม

เพราะอากาศไม่เปลี่ยนแปลง
ยังคงแห้งแล้ง .. เหมือนเดิม

ต้นไม้ทีี่ผมปลูกไว้
ไม่มีอาหารหรือน้ำตกถึงท้องมันสักที

วางไว้กลางแจ้งหวังจะพึ่งน้ำจากนภา
แต่นางฟ้าก็ยังใจร้ายเหมือนเดิม

Read the rest of this entry »


กุมภาเพ้อ

กุมภาพันธ์ 10, 2007

ทำไมต้้องมี 28 วัน
ทำไมต้องมีวันที่  14
ทำไมมีสอบ
ทำไมงานเยอะ
ทำไมเงินน้อย

ตั้งใจว่าปฏิทินของผมจะไม่มีวันที่ 14

ตอนนี้ยังหนาวอยู่…


โดน TAG กั๊บงั้บๆกิ๊บๆ

มกราคม 17, 2007

สืบเนื่องจากการละเล่น Blog-Tag ที่คนที่โดน tag จะต้องเล่นเรื่องราวเกี่ยวกับตัวเอง 5 ข้อ
แล้ว tag ต่อไปให้อีก 5 คนต่อไป ไม่นึกว่าจะมีคน tag มาหาด้วย ต้องโทษคุณ tomwork
เลยนะเนี่ย ๕๕๕

๑. พ่อเล่าให้ฟังว่า จริงๆแล้ว ผมชื่อ “นิล” ไม่ใช่ “หนุ่ม” แต่ว่าลุงๆ ชอบเรียกกันว่า “ไอ้หนุ่ม” ดังนั้นแล้ว ไอ้นิล มันก็หายไปซะยังงั้นเลย (ไอ้นิลซำบายดีบ่) ซึ่งเรื่องนี้ตอนแรกเราก็ไม่เชื่อ เพราะมันเป็นไปได้ยากที่คนเราจะยอมให้ชื่อๆ หนึ่งหายไปจากความทรงจำ อาจจะคล้ายกับเหตุการณ์ตอนที่เราลืมชื่อเพื่อน แต่กลับจำชื่อผู้ปกครองที่น่ารักของมันได้แทน คิดๆ ไปแล้วก็สงสัยว่า ไอ้นิล มันจะอาจจะอยากเอาร่างของมันคืนก็ได้ แล้วตัวตนที่เป็นไอ้หนุ่มตอนนี้ก็คงหายไป บ้าไปแล้ว…

และก็หวังว่าชื่อ “หนุ่ม” คงจะไม่ถูกใครบางคนลืมไปอีกครา

๒. ตอนอยู่ประถม เคยมีคนมาจีบ ที่เห็นชัดๆ คือ หนึ่งคน เราก็เพิ่งรู้ตัวตอน ป.๕ แล้วนึกย้อนไป อ๋อ ตอน ป.๔ คนนี้เคยเข้ามาช่วยเรากินข้าวที่ไม่หมดนี่หว่า(กลัวครูด่า) เคยชมเราต่อหน้าเพื่อนๆ นี่หว่า แต่เราก็ไม่สนใจ ๕๕๕ แต่พอเราสนใจ เธอก็เิริ่มปันใจให้ชายอื่น(เริ่มมีการหึง และคิดไปเอง) จำไ้ด้ว่าตอนนั้นเธอนั้น หน้าตาคล้ายๆ โฟกัสเลย คือสวยสุดในชั้นเรียน ไอ่พวกแฟนคลับ(เกเรๆ)เคยมา(ทำเป็น)แกล้งเราให้เธอนั้นมา่ช่วย แล้วเธอนั้นก็บ้าตาม แต่เราก็ไม่คบเป็นแฟนกันเพราะ…

เอ .. เพราะอะไรหว่า

๓. ผมเคยอยากเป็นตำรวจ เพราะว่าพ่อชอบ และบอกให้ฟังอยู่บ่อยๆ ว่า ถ้าได้เป็นตำรวจ เค้าจะดีใจกันทั้งบ้านเพราะ เป็นอาชีพที่มีเกียรติ มั่งคง และถ้าได้ตำแหน่งสูงๆ นี่ยิ่งดีใหญ่ แต่ก็มาเปลี่ยนความคิดอยากเป็น วิศวกร ก็เพราะว่าพ่อชอบ(อีกแล้ว) มาบอกว่าวิศวกรเงินเดือนดี ใช้ความรู้มาก และอีกมากมาย บลา บลา และเราก็เลยชอบมาตั้งแต่นั้น ทั้งๆ ยังไม่รู้ว่า วิศวกร มันทำอะไร(วะ)

และได้เรียน วิศวะ-คอมพิวเตอร์ เพราะติดใจความมหัศจรรย์ของมันมาตั้งแต่ ป.6 ก็เลยถามพี่ เพื่อนๆ และพ่อไปว่า ต้องเรียนอะไร เค้าก็บอกว่า วิศวกร-คอมพิวเตอร์ นั่นเอง แต่จริงๆ ตอนแรกที่เลือกสาขา ตอนเข้ามหาลัยฯ ก็ยังสับสนว่าจะเลือกไรดีกันแน่ แต่ก็ตั้งใจไว้ว่าต้อง วิศวะ แน่นอน!

เคยจะไปสอบ ถาปัด กะ เศรษฐศาสตร์

๔. ผมชอบศิลปะ โดยเฉพาะการวาดรูป หรือการระบายสี รวมถึงการเขียนหนังสือ ถึงแม้ไม่มีฝีมือนัก แต่ก็มีใจรัก หรืออาจเพราะเป็นคนที่จิตใจอ่อนไหว(กับความรัก) ก็ไม่ทราบได้ ผมชอบวาดรูปผู้หญิง เพราะเวลาวาดมันมีความสุข และรู้สึกว่าสวยงาม เหมือนมีแรงบันดาลใจ ถ้าเป็นสีน้ำก็ต้องพวกวิว หรือต้นไม้ และความมั่ว เป็นต้น ผมรู้สึกว่าเป็นคนที่ทำตามอารมณ์ของใจมากมาก ชอบทำตามความรู้สึก และเวลานั้นเหตุผลก็จิ๊บจ๊อยไปเลย

แต่ตอนนี้ผมเริ่มรู้สึกว่าความรู้สึกของผมมันบอกว่าผมรู้สึกอะไรบางอย่าง อย่างรู้สึกได้แล้วหละ
ก็แค่ความรู้สึก อะไรอย่างหนึ่ง อ่ะนะ

๕. ผมลืมบอก ว่าผมเกิดวันศุกร์ที่ 2 พฤษภาคม แล้วก็ไม่รู้จะพิมพ์อะไรก็เอาทำนายดวงไปละกัน

ชาย-หญิงใดเกิดปีขาล ธาตุไม้ ชันษาเป็นยักษ์ผู้หญิง มิ่งขวัญสิงอยู่ต้นขนุนหรือต้นรัง ผู้เกิดปีขาลสิริตกที่บ่าขวาของพรหม ปีขาล พูดจามีคารม ไม่กลัวเกรงผู้ใด เป็นคนมีนิสัยร่าเริง อารมณ์ดีอยู่เสมอ เป็นคนทำตัวขาดทุกข์สนุกเหมือนไม่เดือดร้อนอะไร เป็นคนรอบรู้ทุกด้าน ชอบเรียนวิชาการต่างๆ แต่จะไปอยู่ต่างถิ่นจึงจะดี และเป็นคนชอบเดินทางไกลไม่อยู่กับที่ ถ้าหากเป็นหญิงมักจะมีสองผัว และเป็นคนเจ้าชู้สักหน่อย เมื่ออายุถึง 17, 26, 28, 45, 51 ปี จะเคราะห์ร้ายในปีนั้น 1 ครั้ง

คำพยากรณ์เหตุการณ์ช่วงนี้
พระราหูเข้าเสวยอายุแทรกพระศุกร์ ชายผิวเนื้อดำแดง ตาเหลือกท้องใหญ่ มาแต่ทิศพายัพจะทำให้เสียเงินทองและทรัพย์สิน ให้พึงระวัง หรือมิฉะนั้นให้ระวังอาหารเกี่ยวกับสัตว์ ๒ เท้า ๔ เท้า มิฉะนั้นจะเกิดพยาธิในท้องถึงกับป่วยไข้ได้รับความลำบาก

แล้วผมจะกินอะไร…

tag ต่อละนะ : แบงค์, จ๋า, ฝน, อุ้ม, ฆ้อง


เพ้อพร่ำรำพันมิสุดสิ้น

มกราคม 4, 2007

ในโลกนี้
เรื่องดีดีมีเยอะแล้ว
เรื่องไม่ดีก็มีไม่น้อยกว่ากัน

จะพร่ำเพ้อมากไปไหม
จะอะไรกันนักหนา
จะร้องร่ำรำพันกันทำไม

ไม่เคยจำได้ว่ามีความรู้สึกแบบนี้มาก่อน
ที่ิอวัยวะตรงอกข้างซ้ายจะร้อง จี๊ดจี๊ด
ไม่ต้องฟัง ไม่ได้ยินหรอก

ไม่ใช่ปัญหาหรอก หากว่าพรุ่งนี้มันจะหายไป
ไม่ต้องกังวลหรอก ความจริงของชีวิต
ยังไม่ทันได้เริ่มต้นเลยด้วยซ้ำไป

เพียงแต่ตอนนี้
มันจะทนไม่ไหว
ก็เท่านั้นเอง

ความเศร้าเสียใจไม่ควรแบ่งปัน
ผมคิดว่าเช่นนั้น
แต่ผมไม่ได้เศร้าหรือเสียใจ
เพียงแค่แปล๊บแปล๊บ .. เท่าันั้น

ทุกอย่างยังคงสวยงาม

อึดอันตันใจทนไม่ไหว
ขอระบายเพียงเล็กน้อย

นิดเดียว
และแปปเดียว