เพ้อพร่ำรำพันมิสุดสิ้น

ในโลกนี้
เรื่องดีดีมีเยอะแล้ว
เรื่องไม่ดีก็มีไม่น้อยกว่ากัน

จะพร่ำเพ้อมากไปไหม
จะอะไรกันนักหนา
จะร้องร่ำรำพันกันทำไม

ไม่เคยจำได้ว่ามีความรู้สึกแบบนี้มาก่อน
ที่ิอวัยวะตรงอกข้างซ้ายจะร้อง จี๊ดจี๊ด
ไม่ต้องฟัง ไม่ได้ยินหรอก

ไม่ใช่ปัญหาหรอก หากว่าพรุ่งนี้มันจะหายไป
ไม่ต้องกังวลหรอก ความจริงของชีวิต
ยังไม่ทันได้เริ่มต้นเลยด้วยซ้ำไป

เพียงแต่ตอนนี้
มันจะทนไม่ไหว
ก็เท่านั้นเอง

ความเศร้าเสียใจไม่ควรแบ่งปัน
ผมคิดว่าเช่นนั้น
แต่ผมไม่ได้เศร้าหรือเสียใจ
เพียงแค่แปล๊บแปล๊บ .. เท่าันั้น

ทุกอย่างยังคงสวยงาม

อึดอันตันใจทนไม่ไหว
ขอระบายเพียงเล็กน้อย

นิดเดียว
และแปปเดียว

ใส่ความเห็น